Ashtangayoga 

Ashtangayoga, of Ashtanga-Vinyasayoga, is in het begin van de twintigste eeuw in koloniaal India ontwikkeld en verspreid om de beoefening van yoga weer nieuw leven in te blazen, nadat deze traditie gedurende de Britse overheersing bijna was uitgestorven. Oefeningen uit de klassieke yoga en andere bewegingsvormen, zoals worstelen en gymnastiek, zijn samengevoegd tot een krachtige, energieke yogavorm. Volgens de eerste leraren is de Ashtanga (gedeeltelijk) gebaseerd op een practice die duizenden jaren geleden werd beoefend, beschreven in een eeuwenoud manuscript dat helaas verloren is gegaan. De herkomst van de naam wordt door sommigen betwist, maar de meeste beoefenaars nemen aan dat de yogavorm genoemd is naar de antieke leer van de ‘ashtangayoga‘, zoals uiteengezet in het klassieke werk de Yogasoetra’s. ‘Asht-anga‘ betekent ‘acht ledematen’ en het werk beschrijft de ‘acht ledematen van de yoga’, waar asana (houding) er één van is. ‘Vi-nyasa‘ betekent iets in de trant van ‘in de ruimte plaatsen’ of ‘samenvoegen’ en verwijst zowel naar de geleidelijke, stapsgewijze opbouw van een houding als naar de vloeiende overgang naar de volgende houding.